Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 269/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Brzozowie z 2018-12-21

Sygn. akt. II K 269/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 grudnia 2018 roku

Sąd Rejonowy w Brzozowie II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Rafał Leśniak

Protokolant Beata Pobidyńska

w obecności Prokuratora Marcina Boboli

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 20 maja 2016r., 24 lutego,
4 kwietnia, 26 maja, 5 lipca 2017 r., 28 listopada, 11 grudnia 2018r.,

sprawy karnej

1.  M. S. (1) z d. K., córki Z. i L. z d. M.,
ur. (...) w B., zam. B. ul. (...),
nie karanej, PESEL (...)

2.  J. S., córki K. i M. z d. K., ur. (...) w B., zam. B. ul. (...), nie karanej, PESEL (...)

M. S. (2) oskarżona o to, że:

I. w okresie od lipca 2003 roku do marca 2013 roku w B. woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z córką J. S.
w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła właścicielkę biura (...) G. K. do niekorzystnego rozporządzenia mienia w kwocie nie mniej niż 84.198 zł w ten sposób, że zatrudniona na stanowisku księgowej w w/w biurze rachunkowym, mając dostęp do programu komputerowego (...), w którym ewidencjonowano klientów biura, ukrywała dane osobowe szeregu z nich pod folderami już wprowadzonych do programu klientów, uniemożliwiając w ten sposób pokrzywdzonej ich identyfikację, a następnie bez jej wiedzy zawierała z tymi osobami umowy na usługi biura i prowadząc księgowość przywłaszczyła wpłacane do biura (...) pieniądze, czym działała na szkodę G. K., a w szczególności:

-

w okresie od lipca 2009 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz S. B. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 3600 zł,

-

w okresie od lutego 2012 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz R. H. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1353 zł,

-

w okresie od marca 2009 roku do lutego 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz A. K. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 6480 zł,

-

w okresie od kwietnia 2012 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. N. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1100 zł,

-

w okresie od kwietnia 2010 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. P. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 4680 zł,

-

w okresie od września 2003 roku do czerwca 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. L. przywłaszczyła pieniądze
w kwocie 12720 zł,

-

w okresie od grudnia 2003 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. J. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 11200 zł,

-

w okresie od października 2008 roku do lutego 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz J. Ś. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 4920 zł,

-

w okresie od kwietnia 2009 roku do listopada 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz S. Z. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 4800 zł,

-

w okresie od grudnia 2011 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz I. Z. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2400 zł,

-

w okresie od lipca 2007 roku do października 2008 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz A. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1600 zł,

-

w okresie od czerwca 2010 roku do września 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz T. Z. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1600 zł,

-

w okresie od sierpnia 2008 roku do września 2010 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. I. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 3900 zł,

-

w okresie od czerwca 2012 roku do listopada 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz E. Ł. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 900 zł,

-

w okresie od sierpnia 2011 roku do września 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz P. Ł. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 900 zł,

-

w okresie od 2006 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz H. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2160 zł,

-

w okresie od stycznia 2008 roku do grudnia 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz A. B. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 3600 zł,

-

w okresie od kwietnia 2008 roku do stycznia 2010 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. Ś. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2520 zł,

-

w okresie od stycznia 2011 roku do lutego 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz R. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1680 zł,

-

w okresie od marca 2012 roku do czerwca 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz I. K. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 480 zł,

-

w okresie od marca 2010 roku do grudnia 2010 roku i od czerwca 2011roku do grudnia 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. i B. S. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2145 zł,

-

w okresie od lipca 2003 roku do lipca 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz R. F. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 5000 zł,

-

w okresie od 2010 roku do kwietnia 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz K. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 200 zł,

-

w bliżej nieustalonym okresie w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz C. M. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 150 zł,

-

w bliżej nieustalonym okresie w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz D. K. przywłaszczyła pieniądze z trzech wpłat w łącznej kwocie 1230 zł,

-

w bliżej nieustalonym okresie w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. B. przywłaszczyła pieniądze z 24-ech wpłat w łącznej kwocie 2880 zł

tj. o przestępstwo z art. 286§1 kk

II.  w okresie od marca 2008 roku do marca 2013 roku w B. woj. (...) zatrudniona w biurze (...) na stanowisku księgowej, bez wiedzy jego właścicielki G. K. usunęła znajdujące się w biurze powierzone przez klientów dokumenty księgowe, którymi nie miała prawa wyłącznie rozporządzać

tj. przestępstwo z art. 276 kk

J. S. oskarżona o to, że:

w okresie od 2011 roku do marca 2013 roku w B. woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z matką M. S. (2) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła właścicielkę biura (...) G. K. do niekorzystnego rozporządzenia mienia w kwocie nie mniej niż 84.198 zł w ten sposób, że zatrudniona na stanowisku księgowej w w/w biurze rachunkowym, mając dostęp do programu komputerowego (...), w którym ewidencjonowano klientów biura, ukrywała dane osobowe szeregu z nich pod folderami już wprowadzonych do programu klientów, uniemożliwiając w ten sposób pokrzywdzonej ich identyfikację, a następnie bez jej wiedzy zawierała z tymi osobami umowy na usługi biura i prowadząc księgowość przywłaszczyła wpłacane do biura (...) pieniądze, czym działała na szkodę G. K., a w szczególności:

-

w okresie od lipca 2009 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz S. B. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 3600 zł,

-

w okresie od lutego 2012 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz R. H. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1353 zł,

-

w okresie od marca 2009 roku do lutego 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz A. K. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 6480 zł,

-

w okresie od kwietnia 2012 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. N. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1100 zł,

-

w okresie od kwietnia 2010 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. P. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 4680 zł,

-

w okresie od września 2003 roku do czerwca 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. L. przywłaszczyła pieniądze
w kwocie 12720 zł,

-

w okresie od grudnia 2003 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. J. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 11200 zł,

-

w okresie od października 2008 roku do lutego 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz J. Ś. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 4920 zł,

-

w okresie od kwietnia 2009 roku do listopada 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz S. Z. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 4800 zł,

-

w okresie od grudnia 2011 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz I. Z. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2400 zł,

-

w okresie od lipca 2007 roku do października 2008 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz A. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1600 zł,

-

w okresie od czerwca 2010 roku do września 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz T. Z. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1600 zł,

-

w okresie od sierpnia 2008 roku do września 2010 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. I. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 3900 zł,

-

w okresie od czerwca 2012 roku do listopada 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz E. Ł. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 900 zł,

-

w okresie od sierpnia 2011 roku do września 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz P. Ł. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 900 zł,

-

w okresie od 2006 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz H. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2160 zł,

-

w okresie od stycznia 2008 roku do grudnia 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz A. B. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 3600 zł,

-

w okresie od kwietnia 2008 roku do stycznia 2010 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. Ś. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2520 zł,

-

w okresie od stycznia 2011 roku do lutego 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz R. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1680 zł,

-

w okresie od marca 2012 roku do czerwca 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz I. K. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 480 zł,

-

w okresie od marca 2010 roku do grudnia 2010 roku i od czerwca 2011 roku do grudnia 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. i B. S. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2145 zł,

-

w okresie od lipca 2003 roku do lipca 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz R. F. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 5000 zł,

-

w okresie od 2010 roku do kwietnia 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz K. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 200 zł,

-

w bliżej nieustalonym okresie w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz C. M. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 150 zł,

- w bliżej nieustalonym okresie w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz D. K. przywłaszczyła pieniądze z trzech wpłat w łącznej kwocie 1230 zł,

- w bliżej nieustalonym okresie w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. B. przywłaszczyła pieniądze z 24-ech wpłat w łącznej kwocie 2880 zł

tj. o przestępstwo z art. 286§1 kk

Stosując na podstawie art. 4§1 kk przepisy ustawy z dnia 06 czerwca 1997r. Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 marca 2013r.

I.  Uznaje oskarżoną M. S. (2) za winną tego, że w okresie od lipca 2003 roku do marca 2013 roku w B. woj. (...),
będąc zatrudnioną na stanowisku księgowej w biurze (...) własności G. K., przywłaszczyła należne G. K. wynagrodzenie w łącznej kwocie 39.848 zł, w ten sposób, że mając dostęp do sprzętu komputerowego, w tym do specjalistycznego oprogramowania, bez wiedzy G. K. świadczyła obsługę księgową
i rachunkową klientom Biura, czym działała na szkodę w/w, a
w szczególności:

- w okresie od lipca 2009 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz S. B. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 3600 zł,

- w okresie od marca 2012 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz R. H. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1353 zł,

- w okresie od marca 2009 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz A. K. (1) przywłaszczyła pieniądze
w kwocie 6480 zł,

- w okresie od kwietnia 2012 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz M. N. przywłaszczyła pieniądze
w kwocie 1100 zł,

- w okresie od kwietnia 2010 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz M. P. (1) przywłaszczyła pieniądze
w kwocie 4320 zł,

- w okresie od września 2003 roku do czerwca 2012 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz B. L. przywłaszczyła pieniądze
w kwocie 3180 zł,

- w okresie od października 2008 roku do lutego 2012 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz J. Ś. przywłaszczyła pieniądze
w kwocie 4920 zł,

- w okresie od czerwca 2010 roku do września 2011 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz T. Z. przywłaszczyła pieniądze
w kwocie 1600 zł,

- w okresie od sierpnia 2011 roku do września 2011 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz P. Ł. przywłaszczyła pieniądze
w kwocie 900 zł,

- w okresie od 2006 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz H. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2160 zł,

- w okresie od stycznia 2008 roku do grudnia 2012 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz A. B. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1800 zł,

- w okresie od kwietnia 2008 roku do stycznia 2010 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz B. S. (2) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2520 zł,

- w okresie od stycznia 2011 roku do lutego 2012 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz R. T. przywłaszczyła pieniądze
w kwocie 240 zł,

- w okresie od marca 2012 roku do czerwca 2012 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz I. K. przywłaszczyła pieniądze
w kwocie 480 zł,

- w okresie od marca 2010 roku do grudnia 2010 roku oraz od czerwca 2011 roku do grudnia 2011 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz B.
i B. S. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2145 zł,

- w okresie od lipca 2003 do lipca 2012 w zamian za usługi świadczone na rzecz R. F. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1500 zł,

- w okresie od 2010 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz K. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 200 zł,

- w marcu 2013 r. w zamian za usługi świadczone na rzecz C. M. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 150 zł,

- w okresie od lutego do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz D. K. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1200 zł,

co stanowi przestępstwo z art. 284§1 kk i za to na podstawie art. 284§1 kk

s k a z u j e

ją na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Na podstawie art. 41§1kk w zw. z art. 43§1 kk orzeka wobec oskarżonej środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu księgowej na okres
1 (jednego) roku.

III.  Uznaje oskarżoną M. S. (2) za winną tego, że w okresie od marca 2008 roku do marca 2013 roku w B. woj. (...), będąc zatrudnioną na stanowisku księgowej w biurze (...) własności G. K., bez wiedzy G. K. usunęła znajdujące się w biurze dokumenty księgowe i rachunkowe, powierzone przez klientów, tj. K. S., D. S., J. K., B. S. (1), B. S. (3), S. K., R. B., A. K. (1), S. B., M. T., R. H., którymi nie miała prawa wyłącznie rozporządzać, co stanowi przestępstwo z art. 276 kk i za to na podstawie art. 276 kk

s k a z u j e

ją na karę 5 (pięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

IV.  Na podstawie art. 41§1 kk w zw. z art. 43§1 kk orzeka wobec oskarżonej środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu księgowej na okres
1 (jednego) roku.

V.  Na podstawie art. 85 kk w zw. z art. 86§1 kk wymierza oskarżonej w miejsce wyżej orzeczonych kar, karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

VI.  Na podstawie art. 69§1 i 2 kk w zw. z art. 70§1 pkt 1 kk warunkowo zawiesza wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby
3 (trzech) lat.

VII.  Na podstawie art. 90§2 kk w zw. z art. 85 kk i art. 86§1 kk oraz 43§1 kk łączy oskarżonej zakazy wykonywania zawodu księgowej orzeczone w pkt II i IV niniejszego wyroku i orzeka wobec oskarżonej środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu księgowej na okres 1 (jednego) roku.

VIII.  Na podstawie art. 46§1 kk orzeka od oskarżonej M. S. (2) na rzecz oskarżycielki posiłkowej G. K. obowiązek zapłaty kwoty 39.848 zł (trzydziestu dziewięciu tysięcy ośmiuset czterdziestu ośmiu złotych 00/100) tytułem obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody.

IX.  Uznaje oskarżoną J. S. za winną tego, że w okresie od lutego do marca 2013 roku w B. woj. (...), będąc zatrudnioną na stanowisku księgowej w biurze (...) własności G. K., utrudniała postępowanie karne, pomagając sprawcy przestępstwa przywłaszczenia M. S. (2) uniknąć odpowiedzialności karnej, poprzez zacieranie śladów przestępstwa, w ten sposób, że mając dostęp do programu komputerowego (...) służącego do rozliczeń
z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, ukrywała dane osobowe klientów biura, wobec których M. S. (2) prowadziła obsługę rachunkową
i księgową bez wiedzy G. K., tj. A. K. (1), S. B., M. N., R. F., pod folderami już wprowadzonych do programu klientów, uniemożliwiając w ten sposób pokrzywdzonej G. K. ich identyfikację, co stanowi przestępstwo
z art. 239§1 kk i na podstawie art. 239§3 kk odstępuje od wymierzenia kary.

X.  Na podstawie art. 627 kpk, art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U z 1983 roku, nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zasądza od oskarżonej M. S. (2) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w ½ części, tj. w kwocie 2.406,12 zł (dwóch tysięcy czterystu sześciu złotych 12/100) oraz opłatę w kwocie 180 zł (stu osiemdziesięciu złotych).

XI.  Na podstawie art. 624§1 kpk i art. 632 pkt 2 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy
z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych
(Dz. U. z 1983r. nr 49 poz. 223 z późn. zm.) zwalnia oskarżoną J. S. w całości od ponoszenia kosztów sądowych w tym opłaty, a kosztami obciąża Skarb Państwa.

XII.  Na podstawie art. 627 kpk w zw. z §2 ust. 1 i 2, §14 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 3 i 4 i §16 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U.
z 2013 roku, poz. 461) zasądza od oskarżonej M. S. (2) na rzecz oskarżycielki posiłkowej G. K. tytułem kosztów wynagrodzenia adwokackiego dla ustanowionego w sprawie pełnomocnika:

- kwotę 1.356 zł (jednego tysiąca trzystu pięćdziesięciu sześciu złotych 00/100) za rozpoznanie sprawy przed Sądem I instancji

- kwotę 420 zł (czterystu dwudziestu złotych) za rozpoznanie sprawy przed Sądem II instancji

- kwotę 1.680 zł (jednego tysiąca sześciuset osiemdziesięciu złotych 00/100) stanowiącą dwukrotność stawki minimalnej, za ponowne rozpoznanie sprawy przed Sądem I instancji.

Sygn. akt II K 269/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21 grudnia 2018 r.

M. S. (2) została oskarżona o to, że w okresie od lipca 2003 roku do marca 2013 roku w B. woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z córką J. S. w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła właścicielkę biura (...) G. K. do niekorzystnego rozporządzenia mienia w kwocie nie mniej niż 84.198 zł w ten sposób, że zatrudniona na stanowisku księgowej w w/w biurze rachunkowym, mając dostęp do programu komputerowego (...), w którym ewidencjonowano klientów biura, ukrywała dane osobowe szeregu z nich pod folderami już wprowadzonych do programu klientów, uniemożliwiając w ten sposób pokrzywdzonej ich identyfikację, a następnie bez jej wiedzy zawierała z tymi osobami umowy na usługi biura i prowadząc księgowość przywłaszczyła wpłacane do biura (...) pieniądze, czym działała na szkodę G. K., a w szczególności:

- w okresie od lipca 2009 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz S. B. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 3600 zł,

- w okresie od lutego 2012 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz R. H. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1353 zł,

- w okresie od marca 2009 roku do lutego 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz A. K. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 6480 zł,

- w okresie od kwietnia 2012 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. N. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1100 zł,

- w okresie od kwietnia 2010 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. P. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 4680 zł,

- w okresie od września 2003 roku do czerwca 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. L. przywłaszczyła pieniądze

w kwocie 12720 zł,

- w okresie od grudnia 2003 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. J. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 11200 zł,

- w okresie od października 2008 roku do lutego 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz J. Ś. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 4920 zł,

- w okresie od kwietnia 2009 roku do listopada 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz S. Z. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 4800 zł,

- w okresie od grudnia 2011 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz I. Z. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2400 zł,

- w okresie od lipca 2007 roku do października 2008 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz A. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1600 zł,

- w okresie od czerwca 2010 roku do września 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz T. Z. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1600 zł,

- w okresie od sierpnia 2008 roku do września 2010 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. I. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 3900 zł,

- w okresie od czerwca 2012 roku do listopada 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz E. Ł. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 900 zł,

- w okresie od sierpnia 2011 roku do września 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz P. Ł. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 900 zł,

- w okresie od 2006 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz H. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2160 zł,

- w okresie od stycznia 2008 roku do grudnia 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz A. B. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 3600 zł,

- w okresie od kwietnia 2008 roku do stycznia 2010 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. Ś. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2520 zł,

- w okresie od stycznia 2011 roku do lutego 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz R. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1680 zł,

- w okresie od marca 2012 roku do czerwca 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz I. K. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 480 zł,

- w okresie od marca 2010 roku do grudnia 2010 roku i od czerwca 2011roku do grudnia 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. i B. S. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2145 zł,

- w okresie od lipca 2003 roku do lipca 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz R. F. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 5000 zł,

- w okresie od 2010 roku do kwietnia 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz K. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 200 zł,

- w bliżej nieustalonym okresie w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz C. M. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 150 zł,

- w bliżej nieustalonym okresie w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz D. K. przywłaszczyła pieniądze z trzech wpłat w łącznej kwocie 1230 zł,

- w bliżej nieustalonym okresie w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. B. przywłaszczyła pieniądze z 24-ech wpłat w łącznej kwocie 2880 zł, tj. o przestępstwo z art. 286§1 kk.

Ponadto zarzucono jej, że w okresie od marca 2008 roku do marca 2013 roku w B. woj. (...) zatrudniona w biurze (...) na stanowisku księgowej, bez wiedzy jego właścicielki G. K. usunęła znajdujące się w biurze powierzone przez klientów dokumenty księgowe, którymi nie miała prawa wyłącznie rozporządzać, tj. popełnienie przestępstwa z art. 276 kk.

J. S. została oskarżona o to, że w okresie od 2011 roku do marca 2013 roku w B. woj. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z matką M. S. (2) w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadziła właścicielkę biura (...) G. K. do niekorzystnego rozporządzenia mienia w kwocie nie mniej niż 84.198 zł w ten sposób, że zatrudniona na stanowisku księgowej w w/w biurze rachunkowym, mając dostęp do programu komputerowego (...), w którym ewidencjonowano klientów biura, ukrywała dane osobowe szeregu z nich pod folderami już wprowadzonych do programu klientów, uniemożliwiając w ten sposób pokrzywdzonej ich identyfikację, a następnie bez jej wiedzy zawierała z tymi osobami umowy na usługi biura i prowadząc księgowość przywłaszczyła wpłacane do biura (...) pieniądze, czym działała na szkodę G. K., a w szczególności:

- w okresie od lipca 2009 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz S. B. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 3600 zł,

- w okresie od lutego 2012 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz R. H. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1353 zł,

- w okresie od marca 2009 roku do lutego 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz A. K. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 6480 zł,

- w okresie od kwietnia 2012 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. N. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1100 zł,

- w okresie od kwietnia 2010 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. P. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 4680 zł,

- w okresie od września 2003 roku do czerwca 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. L. przywłaszczyła pieniądze

w kwocie 12720 zł,

- w okresie od grudnia 2003 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. J. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 11200 zł,

- w okresie od października 2008 roku do lutego 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz J. Ś. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 4920 zł,

- w okresie od kwietnia 2009 roku do listopada 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz S. Z. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 4800 zł,

- w okresie od grudnia 2011 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz I. Z. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2400 zł,

- w okresie od lipca 2007 roku do października 2008 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz A. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1600 zł,

- w okresie od czerwca 2010 roku do września 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz T. Z. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1600 zł,

- w okresie od sierpnia 2008 roku do września 2010 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. I. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 3900 zł,

- w okresie od czerwca 2012 roku do listopada 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz E. Ł. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 900 zł,

- w okresie od sierpnia 2011 roku do września 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz P. Ł. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 900 zł,

- w okresie od 2006 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz H. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2160 zł,

- w okresie od stycznia 2008 roku do grudnia 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz A. B. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 3600 zł,

- w okresie od kwietnia 2008 roku do stycznia 2010 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. Ś. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2520 zł,

- w okresie od stycznia 2011 roku do lutego 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz R. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1680 zł,

- w okresie od marca 2012 roku do czerwca 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz I. K. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 480 zł,

- w okresie od marca 2010 roku do grudnia 2010 roku i od czerwca 2011 roku do grudnia 2011 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz B. i B. S. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2145 zł,

- w okresie od lipca 2003 roku do lipca 2012 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz R. F. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 5000 zł,

- w okresie od 2010 roku do kwietnia 2013 roku w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz K. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 200 zł,

- w bliżej nieustalonym okresie w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz C. M. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 150 zł,

- w bliżej nieustalonym okresie w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz D. K. przywłaszczyła pieniądze z trzech wpłat w łącznej kwocie 1230 zł,

- w bliżej nieustalonym okresie w zamian za usługi rachunkowe świadczone na rzecz M. B. przywłaszczyła pieniądze z 24-ech wpłat w łącznej kwocie 2880 zł, tj. o przestępstwo z art. 286§1 kk.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pokrzywdzona G. K. jest właścicielką Biura (...) w B. przy ul. (...). Pokrzywdzona w prowadzonym biurze zatrudniała na stanowisku księgowej następujących pracowników: A. S., A. C., A. Z., M. F., B. O., oskarżoną M. S. (2) (w okresie od 01.01.1995 r. do 23.04.2013 r.) oraz jej córkę - oskarżoną J. S. (w okresie od 06.08.2009 r. do 31.05.2013 r.)

Klienci biura byli przydzielani prze G. K. poszczególnym pracownicom. Wynagrodzenie było pobierane przez pracownice obsługujące poszczególnych klientów. Każda z pracownic w zeszycie wpisywała pobierane kwoty, dane klienta, dane faktury. Pieniądze były codziennie oddawane G. K. bądź upoważnionej pracownicy. Z każdym klientem zawierana była umowa przez pokrzywdzoną, a w razie jej nieobecności, upoważnioną do zawierania umów była oskarżona M. S. (2).

Program (...) służący do rozliczeń z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych obsługiwany był przez A. S., M. F., A. Z. i oskarżoną J. S.. Oskarżona J. S. w okresie od lutego do marca 2013 r., na prośbę M. S. (2), ukryła dane osobowe niektórych klientów biura obsługiwanych bez wiedzy pokrzywdzonej przez oskarżoną M. S. (2) pod danymi oficjalnych klientów.

(d. wyjaśnienia oskarżonej J. S. k.269-269v, zeznania świadków: G. K. k. 131v, 318-320, 891-891v, A. S. k.105v-106, 408-410, A. C. k.107v, 410-411, A. Z. k.109v-110, 447-448v, M. F. k.111v-112, 448v-450, B. O. k.113v-114, 450-451, akta SR w Krośnie sygn. IV P 221/13: wyrok z uzasadnieniem k.68, 71-80)

Oskarżona M. S. (2) w okresie od marca 2008 r. do marca 2013 r. usunęła z Biura (...) dokumenty należące do klientów biura. Oskarżona nie zwracała się do pokrzywdzonej o zgodę na wyniesienie dokumentów z biura. Ponadto w okresie od lipca 2003 r. do marca 2013 r., z pominięciem G. K., pobierała należne pokrzywdzonej wynagrodzenie, które zatrzymywała dla siebie. Powyższe działania oskarżonej dotyczyły omówionych poniżej klientów biura rachunkowego.

(d. częściowo wyjaśnienia oskarżonej M. S. (2) k.264, 314v-316v, 888, zeznania świadków: G. K. k. 131v, 318-320, 891-891v, A. S. k.105v-106, 408-410, A. C. k.107v, 410-411, A. Z. k.109v-110, 447-448v, M. F. k.111v-112, 448v-450, B. O. k.113v-114, 450-451)

Pokrzywdzona G. K. rozwiązała umowę o pracę zarówno z oskarżoną M. S. (2), jak również z oskarżoną J. S., bez wypowiedzenia, z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych. Oskarżona M. S. (2) nie odwołała się od rozwiązania umowy o pracę. Natomiast oskarżona J. S. pozwem z dnia 2.8.2013 r. wniosła o odszkodowanie za rozwiązanie umowy o pracy bez wypowiedzenia oraz sprostowanie świadectwa pracy. Wcześniej pismem z dnia 30.07.2013 r. oskarżona J. S. wyraziła zgodę na złożone przez G. K. w dniu 24.05.2013 r. oświadczenie woli o cofnięciu wcześniejszego oświadczenia o rozwiązaniu umowy za wypowiedzeniem. Wyrokiem z dnia 15.11.2013 r. sygn. IV P 221/13 Sąd Rejonowy w Krośnie oddalił powództwo.

(d. akta SR w Krośnie sygn. IV P 221/13: wyrok z uzasadnieniem k.68, 71-80)

S. B., w związku z założeniem działalności gospodarczej, zawarł umowę z Biurem (...) w dniu 2.07.2009 r. Co miesiąc zanosił M. S. (2) dokumenty oraz wynagrodzenie w kwocie 80 zł. M. S. (2) zatrzymała dla siebie wynagrodzenie za okres od lipca 2009 r. do marca 2013 r. w łącznej kwocie 3.600 zł. W okresie od lutego do marca 2013 r. M. S. (2) zleciła J. S. ukrycie danych S. B. w programie (...) pod danymi innego klienta biura. J. S. ukryła dane osobowe w/w pod folderem już wprowadzonego do programu klienta – M. P. (2). W maju 2013 r. S. B. otrzymał pismo z informacją z biura o zwolnieniu dyscyplinarnym M. S. (2). W/w nie figurował jako oficjalny klient biura. W biurze nie było jakichkolwiek dokumentów należących do S. B.. Na żądanie w/w oskarżona zwróciła kompletną dokumentację.

(d. wyjaśnienia oskarżonej J. S. k.269-269v, zeznania S. B. k.91v, 335-335v, opinia zasadnicza wraz z opinią uzupełniającą biegłego z zakresu informatyki śledczej k.936-961,1111-1135, pismo pokrzywdzonej k.54, umowa k.93-95, akta IV P 221/13: zeznania M. S. (2) k.62v-63, J. S. k.65v-66v, uzasadnienie wyroku k.71-80)

R. H. w dniu 1.02.2012 r. zawarł umowę z Biurem (...), której przedmiotem było świadczenie usług księgowych. Zgodnie z umową płacił za usługi kwot 110 zł netto. Od marca 2012 r., co miesiąc dostarczał wynagrodzenie zgodne z umową M. S. (2). Oskarżona pobrała dla siebie wynagrodzenie w łącznej kwocie 1.353 zł za okres od marca 2012 r. do marca 2013 r. W dokumentach R. H. brakowało faktur, które w późniejszym czasie zwróciła oskarżona.

(d. zeznania świadków: R. H. k.72v, 332v-333v, A. S. k.105v-106, 408-410, A. Z. k.109v-110, 447-448v, pisma pokrzywdzonej k.1, 54, umowa k.74-76)

A. K. (1) rozliczanie prowadzonej działalności gospodarczej od marca 2009 r. powierzyła M. S. (2) zatrudnionej w biurze (...). Na podstawie zawartej umowy za świadczone usługi płaciła 180 zł miesięcznie. Wynagrodzenie płaciła M. S. (2) do marca 2013 r. włącznie. Oskarżona zatrzymała dla siebie łączną kwotę 6.480 zł. M. S. (2) usunęła z biura dokumentację należącą do A. K. (1). Na żądanie w/w stopniowo zwróciła całość dokumentacji. Na przełomie lutego i marca J. S. na prośbę M. S. (2) ukryła dane osobowe A. K. (1) w programie (...) pod danymi innego klienta biura, tj. J. C..

(d. wyjaśnienia oskarżonej J. S. k.269-269v, zeznania A. K. (1) k.99v-100, 405v-407, opinia zasadnicza wraz z opinią uzupełniającą biegłego z zakresu informatyki śledczej k. 936-961,1111-1135, pismo pokrzywdzonej k.54, protokół oględzin k.77-86, umowa k.389-392, wykaz dokumentów k.466-680, akta IV P 221/13: zeznania M. S. (2) k.62v-63, J. S. k.65v-66v, uzasadnienie wyroku k.71-80)

M. N. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej z dniem 04.04.2012 r. W związku z powyższym podpisał umowę z Biurem (...). Co miesiąc zanosił M. S. (2) dokumenty oraz wynikające z umowy wynagrodzenie w kwocie 100 zł. Oskarżona zatrzymała dla siebie wynagrodzenie za okres od kwietnia 2012 r. do marca 2013 r. w łącznej kwocie 1.100 zł. Na przełomie lutego i marca 2013 r. J. S. na polecenie M. S. (2) ukryła w programie (...) dane osobowe M. N. pod danymi innego klienta, tj. T. N..

(d. wyjaśnienia oskarżonej J. S. k.269-269v, zeznania M. N. k.128v, 425v-426, opinia zasadnicza wraz z opinią uzupełniającą biegłego z zakresu informatyki śledczej k.936-961, 1111-1135, pismo pokrzywdzonej k.54, akta IV P 221/13: zeznania M. S. (2) k.62v-63, J. S. k.65v-66v, uzasadnienie wyroku k.71-80)

M. P. (1) rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej (...).04.2010 r. Rozliczeniem firmy zajmowała się M. S. (2). Co miesiąc doręczał oskarżonej do biura rachunkowego dokumenty wraz z wynagrodzeniem zgodnym z umową w kwocie 120 zł. Otrzymane za okres od kwietnia 2010 r. do marca 2013 r. wynagrodzenie w łącznej kwocie 4.320 zł oskarżona zatrzymała dla siebie.

(d. zeznania świadków: M. P. (1) k.89v, 334-334v, L. P. k.96v, 404v-405v, pismo pokrzywdzonej k.54, umowa k.338-340)

B. L. prowadziła w okresie 2002-2012 działalność gospodarczą, przy czym księgowością zajmowała się M. S. (2) zatrudniona w biurze Rachmistrz. B. L. płaciła oskarżonej za wykonywane usługi 30 zł miesięcznie. Oskarżona pobrała i zatrzymała dla siebie wynagrodzenie w łącznej kwocie 3.180 zł za okres od września 2003 do czerwca 2012.

(d. zeznania B. L. k.26, 320v, pismo pokrzywdzonej k.7)

J. Ś. od 2008 r., w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, korzystał z usług Biura (...). Rozliczeń jego firmy dokonywała M. S. (2), pobierając 120 zł miesięcznie. Od marca 2012 r. rozliczanie działalności przeniósł do innego biura mieszczącego się w R.. Oskarżona zatrzymała dla siebie wynagrodzenie w łącznej kwocie 4.920 zł za okres od października 2008 r. do lutego 2012 r.

(d. zeznania J. Ś. k.33, 324-324v, K. Ś. k.67v, 330v-331v, pismo pokrzywdzonej k.7)

T. Z. prowadziła działalność w latach 2010-2011. Podpisała umowę z G. K. na usługi biura rachunkowego. Rozliczeniami zajmowała się M. S. (2). Zgodnie z umową T. Z. płaciła co miesiąc oskarżonej kwotę 110 zł. W okresie od czerwca 2010 r. do września 2011 r. oskarżona pobrała dla siebie wynagrodzenie w łącznej kwocie 1.600 zł.

(d. zeznania T. Z. k.37v, 325v, pismo pokrzywdzonej k.25)

P. Ł. od sierpnia do września 2011 r. miał prowadzoną kontrolę w firmie, gdzie ujawniono błędy w dokumentacji. W związku z powyższym w/w udał się do biura (...), dostarczył M. S. (2) wszelkie potrzebne dokumenty. Oskarżona poprawiła błędy, za co pobrała od P. Ł. kwotę 900 zł, którą zatrzymała dla siebie. Nie dostał pokwitowania ani faktury za wykonaną usługę.

(d. zeznania P. Ł. k.50v, 330-330v)

H. T., w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, korzystała z usług biura Rachmistrz. Nie podpisywała z biurem umowy. Rozliczeniami zajmowała się M. S. (2). H. T. za wykonywane usługi płaciła kwotę 60 zł miesięcznie. W czasie prowadzenia działalności od 2006 r. była rozliczana przez oskarżoną przez okres 3 lat. Oskarżona pobrała dla siebie wynagrodzenie w łącznej kwocie 2.160 zł za w/w okres 36 miesięcy.

(d. zeznania H. T. k.39v, 326-326v, pismo pokrzywdzonej k.25)

A. B., w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, rozliczał się w biurze (...) w okresie od 2007 r. do 2012 r. Zawarł umowę, na podstawie której wnosił miesięczną opłatę w wysokości 30 zł, podwyższoną później do 40 zł. Rozliczeniami zajmowała się M. S. (2), której A. B. dostarczał dokumenty wraz z wynagrodzeniem. Oskarżona pobrała dla siebie wynagrodzenie w łącznej kwocie 1.800 zł za okres od stycznia 2008 r. do grudnia 2012 r.

(d. zeznania A. B. k.43v, 327, pismo pokrzywdzonej k.25)

B. S. (2) w okresie od kwietnia 2008 r. do stycznia 2010 r. prowadziła działalność gospodarczą. Prowadzeniem księgowości zajmowało się biuro (...), z którym zawarła umowę. Co miesiąc płaciła M. S. (2) wynagrodzenie w kwocie 120 zł oraz dostarczała dokumenty, za pośrednictwem A. K. (2). Oskarżona pobierała dla siebie wynagrodzenie w łącznej kwocie 2.520 zł przez cały w/w okres.

(d. zeznania B. S. (2) k.46v, 327v-328, A. K. (2) k.424v-425, pismo pokrzywdzonej k.25)

R. T. od 2011 r. prowadziła działalność gospodarczą. Przez rok księgowością zajmowała się M. S. (2) zatrudniona w biurze (...). R. T. dwukrotnie zapłaciła oskarżonej kwotę 120 zł. Z biurem rachunkowym nie zawierała umowy. Oskarżona pobrała dla siebie wynagrodzenie w łącznej kwocie 240 zł od stycznia 2011 r. do lutego 2012 r.

(d. zeznania R. T. k. 28, 320v-321, pismo pokrzywdzonej k.25)

I. K., w związku z prowadzoną od 2010 r. do lipca 2013 r. działalnością gospodarczą, rozliczała się w biurze (...). Z biurem nie zawierała umowy. Usługi na rzecz w/w świadczyła oskarżona M. S. (2). Przekazując dokumenty płaciła oskarżonej 120 zł miesięcznie. Oskarżona zatrzymała dla siebie wynagrodzenie w kwocie 480 zł.

(d. zeznania I. K. k.87v, 333v-334, pismo pokrzywdzonej k.49)

B. S. (1), w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w 2001 r. zawarł umowę z Biurem (...). Następnie w 2010 r. rozpoczęła działalność żona w/w – B. S. (3). Wspólnie korzystali z usług biura, płacąc miesięcznie kwoty od 520 zł do 550 zł. Od lutego 2013 r. B. S. (1) płacił 400 zł miesięcznie, w związku z zakończeniem działalności przez B. S. (3). Wpłacał wynagrodzenie M. S. (2). Oskarżona zatrzymała dla siebie wynagrodzenie za okres od marca do grudnia 2010 r. oraz od czerwca do grudnia 2011 r. w łącznej kwocie 2.145 zł. M. S. (2) usunęła z biura część dokumentów B. S. (1) za 2011 r. i 2012 r. oraz całość dokumentów B. S. (3) za okres od 2010 r. do lutego 2013 r.

(d. zeznania B. S. (1) k.115v-116, 451-451v, pisma pokrzywdzonej k.103-104, 141, wykazy dokumentów k.466-680, 681-694)

R. F. rozliczając prowadzoną działalność gospodarczą korzystał z usług Biura (...). Płacił M. S. (2) co miesiąc 20 zł oraz 50 zł za rozliczenie roczne, przy czym na okresy zimowe zawieszał lub zamykał działalność. W okresie od lipca 2003 r. do lipca 2012 r. oskarżona zatrzymała dla siebie wynagrodzenie w łącznej kwocie 1.500 zł. W okresie od lutego do marca 2013 r. J. S. na prośbę M. S. (2) ukryła w programie (...) dane osobowe R. F. pod danymi T. K..

(d. wyjaśnienia oskarżonej J. S. k.269-269v, zeznania R. F. k.155v, 453-453v, opinia zasadnicza wraz z opinią uzupełniającą biegłego z zakresu informatyki śledczej k.936-961, 1111-1135, akta IV P 221/13: zeznania M. S. (2) k.62v-63, J. S. k.65v-66v, uzasadnienie wyroku k.71-80)

K. T. prowadził działalność gospodarczą od 2010 r. W tym okresie usługi rachunkowe świadczyła dla niego M. S. (2) zatrudniona w biurze Rachmistrz. Ostatni raz rozliczał się w kwietniu 2013 r. Łącznie za wykonane usługi zapłacił kwotę 200 zł, które oskarżona pobrała dla siebie. Nie zawierał z biurem umowy.

(d. zeznania K. T. k.69v, 331v-332)

D. K. prowadziła działalność gospodarczą od 2001 r. Rozliczaniem działalności, na podstawie zawartej umowy, zajmowała się M. S. (2) zatrudniona w Biurze (...). W 2013 r. za wykonywane usługi płaciła 600 zł miesięcznie. W miesiącach lutym i marcu 2013 r. zapłaciła oskarżonej 1.200 zł, a powyższe wynagrodzenie M. S. (2) zatrzymała dla siebie.

(d. zeznania D. K. k.101v, 407-408, pismo pokrzywdzonej k.54)

C. M. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą korzystał z usług biura Rachmistrz, na podstawie zawartej umowy. W marcu 2013 r. przekazał M. S. (2) za wykonaną usługę kwotę 150 zł. W tym okresie w biurze wydawane były dokumenty (...). Oskarżona powyższe wynagrodzenie zatrzymała dla siebie.

(d. zeznania C. M. k.122v, 424-424v, oświadczenie pokrzywdzonej k.424v)

K. S. prowadził działalność gospodarczą od 1.11.1993 r. Rozliczaniem zajmowała się M. S. (2), której zanosił wszelkie dokumenty oraz wręczał wynagrodzenie. Od 2011 r. u oskarżonej rozliczała się również żona w/w – D. S.. 30.04.2013 r. od G. K. dowiedział się, że brakuje jego dokumentacji w biurze. M. S. (2) zwróciła część dokumentów do biura w maju 2013 r.

(d. zeznania świadków: K. S. k.117v-118, 451v-452, D. S. k.119v, 452, wykazy dokumentów k.65-66, 466-680, 681-694)

J. K. rozliczał prowadzoną działalność gospodarczą w biurze (...). Wynagrodzenie oraz dokumenty przekazywał osobiście M. S. (2). Po zwolnieniu M. S. (2), J. K. na prośbę G. K. dostarczył do biura dokumenty z ostatnich pięciu lat, celem ich skontrolowania. W dokumentach brakowało faktur, które usunęła oskarżona M. S. (2).

(d. zeznania J. K. k.123v, 452-452v, wykaz dokumentów k.681-694)

S. K. prowadził działalność gospodarczą od 2001 r. Rozliczaniem firmy zajmowało się Biuro (...). Wszelkie potrzebne dokumenty S. K. zanosił do biura. Podczas przeszukania lokalu mieszkalnego oskarżonej M. S. (2) w dniu 21.06.2013 r. zostały znalezione dokumenty należące do S. K. oraz R. B..

(d. zeznania S. K. k.157v, 423-424, protokół przeszukania z załącznikami k.14-18, pokwitowanie k.150-151)

M. T. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą , korzystał z usług Biura (...). Osobiście raz w miesiącu przekazywał M. S. (2) dokumenty firmy. Szereg dokumentów należących do M. T. zostało usuniętych z biura przez M. S. (2).

(d. zeznania świadków: M. T. k.125v, 425-425v, A. S. k.105v-106, 408-410, A. Z. k.109v-110, 447-448v, pismo pokrzywdzonej k.141, wykazy dokumentów k.466-680, 681-694)

W czasie czynów zarówno oskarżona M. S. (2), jak również oskarżona J. S., nie miały ograniczonej ani zniesionej zdolności do rozumienia znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem. Poczytalność oskarżonej M. S. (2) oraz oskarżonej J. S. w czasie czynów nie budzi wątpliwości, nie zachodzą przesłanki z art. 31§1 lub §2 kk.

(d. opinie sądowo – psychiatryczno – psychologiczne k.700-704, 706-710)

Oskarżona M. S. (2) nie była dotychczas karana. Pracuje, osiągając miesięczny dochód w wysokości 1.600 zł brutto. Nie ma nikogo na utrzymaniu.

Oskarżona J. S. nie była dotychczas karana. Jest rencistką, osiąga miesięczny dochód w wysokości 2.000 zł brutto. Nie ma nikogo na utrzymaniu.

(d. dane osobo – poznawcze k.270-273, karty karne k.969-970)

Powyższe dowody Sąd uznał za wiarygodne. Jako spójne i logiczne pozwoliły na ustalenie przebiegu zdarzeń i rozstrzygnięcie sprawy.

Oskarżona M. S. (2) słuchana w postępowaniu przygotowawczym (k.264) częściowo przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. W złożonych wyjaśnieniach zakwestionowała wysokość przywłaszczonych przez nią kwot. Niektóre osoby rozliczała, nie pobierając za to pieniędzy. Ponadto nie przyznała się do popełnienia drugiego z zarzucanych jej czynów. Wszystkie dokumenty jakie miała w domu zwróciła G. K..

Oskarżona słuchana przed Sądem rozpoznającym sprawę po raz pierwszy (k.314v-316v) przyznała się do przywłaszczenia pieniędzy od A. K. (1), M. N., A. B., I. K. i B. L.. Nie przyznała się do popełnienia drugiego z zarzucanych jej czynów. Dokumenty brała do domu tylko za zgodą i wiedzą pokrzywdzonej. Nie dała córce listy z nazwiskami, ale sama ukryła dane tych osób. Praktyka zabierania dokumentów do domu była powszechna.

Oskarżona słuchana przy ponownym rozpoznaniu sprawy (k.888), podtrzymała dotychczas złożone wyjaśnienia.

Wyjaśnienia oskarżonej M. S. (2) zasługują na miano wiarygodnych wyłącznie w części gdy przyznaje się częściowo do przywłaszczenia pieniędzy na szkodę G. K. oraz gdy podaje, że od niektórych klientów nie brała wynagrodzenia. W powyższym zakresie wyjaśnienia znajdują potwierdzenie głównie w zeznaniach świadków - klientów biura obsługiwanych przez oskarżoną M. S. (2). W pozostałym zakresie wyjaśnienia oskarżonej, nieprzyznającej się do przywłaszczenia pozostałej części wynagrodzeń oraz do czynu z punktu II aktu oskarżenia, nie są w ocenie Sądu wiarygodne. Stanowią bowiem wyłącznie wyraz przyjętej linii obrony oraz próbę uniknięcia odpowiedzialności za popełnione czyny. W sprzeczności z treścią wyjaśnień oskarżonej stoją wnioski wypływające z przeprowadzonego w sprawie postepowania dowodowego.

Wyjaśnienia oskarżonej co do przywłaszczonych kwot wynagrodzeń są zmienne i jako takie – niewiarygodne. Owszem, wartość przywłaszczonego wynagrodzenia nie jest tak wysoka jak by na to wskazywały zeznania pokrzywdzonej czy treść aktu oskarżenia, niemniej jednak, nie jest jednocześnie tak niska jak podaje oskarżona. Oskarżona raz wskazuje, że przywłaszczyła kwotę 3.360 zł (k.314v), by chwilę po tym podać kwotę przywłaszczenia 14.250 zł (k.315). Przede wszystkim treści wyjaśnień w tym zakresie zaprzeczają omówione poniżej zeznania świadków – klientów biura obsługiwanych potajemnie przez M. S. (2). Ponadto twierdzeniom oskarżonej, iż pieniądze pobierane od klientów przekazywała szefowej przeczą zeznania G. K. oraz przedkładane przez nią zestawienia brakujących kwot.

Wbrew twierdzeniom oskarżonej M. S. (2), to oskarżona J. S. ukryła dane osobowe klientów w programie (...), o czym świadczy treść wyjaśnień J. S. złożonych w postępowaniu przygotowawczym oraz okoliczności podawane zarówno przez M. S. (2), jak również przez J. S. w postępowaniu zawisłym przed Sądem Rejonowym w Krośnie sygn. IV P 221/13. W ocenie Sądu oskarżona M. S. (2) wyłącznie starała się chronić córkę – oskarżoną J. S. przed odpowiedzialnością karną, zaprzeczając jej udziałowi w przestępczym procederze.

Wbrew twierdzeniom oskarżonej na temat wynoszenia dokumentów do domu, należy wskazać, iż zarówno G. K., jak również współpracownice oskarżonej (A. Z., M. F.), nie widziały podstaw do wynoszenia dokumentów z biura, skoro praca wymagała specjalnego programu księgowego, dostępnego na sprzęcie komputerowym w biurze rachunkowym. Ponadto w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżonej, która podawała, że oddała wszystkie dokumenty G. K. stoją zarówno zeznania pokrzywdzonej, jak również współpracownic oskarżonej (A. S., A. C., A. Z., M. F., B. O.), a także wykazy dokumentów złożone przez pokrzywdzoną oraz dokonane w miejscu zamieszkania oskarżonej przeszukanie. Jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego oskarżona szereg dokumentów przyniosła z domu, część zgubiła, a część została znaleziona w jej lokalu mieszkalnym.

Oskarżona J. S. w wyjaśnieniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym (k.269-269v), przyznała się częściowo do popełnienia zarzucanego jej czynu. Ponadto podawała, że pracę na programie (...) rozpoczęła w lipcu 2011 r. W lutym 2013 r., po wykryciu przez G. K. obsługi klientki o nazwisku K., M. S. (2) poprosiła oskarżoną J. S. o ukrycie danych osób w programie (...) i dała w/w na kartce wykaz osób, których dane J. S. miała ukryć. Oskarżona domyślała się, że M. S. (2) brała od tych osób pieniądze.

Słuchana przed Sądem rozpoznającym sprawę po raz pierwszy (k.317-317v), oskarżona nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Wyjaśniała także, iż w połowie 2011 r. pokrzywdzona przydzieliła jej obowiązki wypełniania deklaracji ZUS. Nie wnikała w deklaracje, czy dokumenty dotyczą klientów biura czy nie. Listę klientów dostawała od M. S. (2) bądź G. K.. Oskarżona nie podtrzymała złożonych uprzednio wyjaśnień.

Oskarżona słuchana przy ponownym rozpoznaniu sprawy (k.888) podtrzymała wyjaśnienia złożone poprzednio przed Sądem. Wyjaśniała, iż nie miała świadomości, że osoby, których dane otrzymała, nie były klientami biura.

Sąd w całości dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej J. S. złożonym w postępowaniu przygotowawczym, bowiem korelują one z pozostałym materiałem dowodowym uznanym przez Sąd za wiarygodny. Przede wszystkim podkreślić należy, iż treść wyjaśnień znajduje potwierdzenie w okolicznościach podawanych zarówno przez J. S., jak również przez M. S. (2) w postępowaniu o sygn. IV P 221/13. Natomiast Sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonej złożone przed Sądem zarówno przy pierwszym, jak i ponownym rozpoznaniu sprawy. Stanowią one wyłącznie wyraz przyjętej linii obrony. Przede wszystkim w tym zakresie pozostają w sprzeczności z opinią zasadniczą oraz uzupełniającą biegłego z zakresu informatyki śledczej, a ponadto ze wspomnianymi ustaleniami z postępowania o sygn. IV P 221/13 oraz treścią zeznań G. K. i współpracownic oskarżonej (A. S., A. C., A. Z., M. F., B. O.).

Z zeznań oskarżycielki posiłkowej G. K. (k.131v, 318-320, 891-891v) wynika, że M. S. (2) wyniosła z biura rachunkowego szereg dokumentów należących do klientów. Pieniądze od poszczególnych klientów pobierane były przez pracownice, które wpisywały do zeszytu pobrane wynagrodzenie. W razie nieobecności pokrzywdzonej w biurze, M. S. (2) była upoważniona do zawierania umów. Praca polegała na księgowaniu faktur w programie komputerowym, w domu tej pracy nie można było wykonywać. Oskarżona nigdy nie prosiła o pozwolenie na wyniesienie dokumentów z biura. M. S. (2) obsługiwała w biurze rachunkowym osoby, które nie były oficjalnie klientami biura.

Sąd uznał zeznania G. K. za wiarygodne w zakresie w jakim podaje ona na temat organizacji pracy w biurze rachunkowym, a także na okoliczność wynoszenia z biura dokumentów przez oskarżona M. S. (2) oraz obsługi przez oskarżoną klientów bez wiedzy pokrzywdzonej. W powyższej części zeznania korelują z pozostałym materiałem dowodowym uznanym przez Sąd za wiarygodny, a ponadto są logiczne i spójne wewnętrznie. Natomiast zdaniem Sądu, nie zasługuje na uwzględnienie kwota poniesionej szkody, jaką podawała pokrzywdzona, bowiem nie znajduje potwierdzenia w poniżej omówionych zeznaniach świadków – klientów biura obsługiwanych przez oskarżoną.

Zdaniem Sądu na miano wiarygodnych w pełni zasługują zeznania zatrudnionych w Biurze (...): A. S., A. C., A. Z., M. F. i B. O.. Zeznania są jasne, pełne i pozbawione wewnętrznych sprzeczności. Ponadto korelują z pozostałymi dowodami zebranymi w sprawie.

Z zeznań A. S. (k.105v-106, 408-410) wynika, że w 2013 r. G. K. wprowadziła dowody wpłaty (...), a mimo to oskarżona M. S. (2) nadal sama przyjmowała pieniądze od klientów. Mąż pokrzywdzonej przeprowadził analizę danych zawartych na komputerze, gdzie okazało się, iż jest wpisany płatnik o nazwisku K., a nie było takiego klienta biura. Brakowało większości dokumentów przedłożonych przez B. i B. S. (3). Zaginęła także dokumentacja klientów o nazwiskach: K., S., T., H. i P..

A. C. w złożonych zeznaniach (k.107v, 410-411) podawała, że w programie (...) pod nazwiskami klientów biura ukrywane były inne osoby, rozliczane przez M. S. (2) bez wiedzy pokrzywdzonej, w tym pod nazwiskiem T. N. ukryty był klient o nazwisku N., pod danymi J. C. ukryta była A. K. (1).

A. Z. zeznała (k.109v-110, 447-448v), że gdy G. K. wprowadziła druki (...) klienci zanosili jej pieniądze, przy czym część klientów obsługiwanych przez M. S. (2) w dalszym ciągu wręczała wynagrodzenie oskarżonej. W programie (...) pod nazwiskami klientów wpisane były inne osoby, w tym pod nazwiskiem P. figurował S. B.. Nie ze wszystkimi klientami podpisana była umowa. M. S. (2) przyniosła z domu dokumenty klientów o nazwiskach: K., S., H., T., S.. Pod nieobecność G. K. umowy z klientami zawierała M. S. (2). Nie było potrzeby, aby dokumenty wynosić z biura, ponieważ trzeba było pracować na programie komputerowym.

Podobnie z zeznań M. F. (k.111v-112, 448v-450) wynika, że klienci wpłacali wynagrodzenie poszczególnym pracownicom, po czym pod koniec dnia pieniądze zbierała G. K.. Po wprowadzeniu druków (...) M. S. (2) nadal pobierała pieniądze od klientów. M. S. (2) pobierała od klientów pieniądze, nie wpłacając ich do biura. Ponadto zabierała z biura dokumenty klientów (S., T.). Praca wykonywana jest na specjalnym programie.

B. O. zeznała (k.113v-114, 450-451), że wielokrotnie M. S. (2) pobrała wynagrodzenie od klientów, ale nie odprowadziła go do biura. Ponadto ukrywała dokumenty szeregu osób. W programie (...) zostały zamienione dane osób. Gdy M. S. (2) odchodziła z pracy, B. O. na jej prośbę zabrała pozostawione śmieci. Okazało się, że były to dokumenty i faktury wystawiane przez oskarżoną.

Podobnie Sąd uznał za wiarygodne omówione poniżej zeznania świadków – klientów biura. Jako osoby obce dla oskarżonych nie miały żadnego interesu w niniejszym rozstrzygnięciu, zeznania tychże świadków uznać należy za bezstronne, logiczne oraz spójne wewnętrznie.

Z wiarygodnych zeznań S. B. (k.91v, 335-335v) wynika, że od lipca 2009 r. prowadzeniem księgowości jego firmy zajmowała się M. S. (2) zatrudniona w biurze Rachmistrz. Co miesiąc przynosił oskarżonej dokumenty oraz wynagrodzenie w wysokości 80 zł, zgodnie z zawartą umową. W maju 2013 r. dowiedział się od G. K., że nie figuruje jako klient biura, w biurze nie ma żadnych jego dokumentów. Dokumentacja została zwrócona S. B. przez M. S. (2) w czerwcu 2013 r.

Z zeznań R. H. (k.72v, 332v-333v) wynika, że płacił oskarżonej M. S. (2) kwotę 110 zł netto miesięcznie, zgodnie z zawartą umową. W dokumentach w/w brakowało szeregu faktur, które w późniejszym czasie zostały zwrócone przez oskarżoną.

A. K. (1) w złożonych zeznaniach (k.99v-100, 405v-407) podawała, że na podstawie zawartej z biurem rachunkowym umowy, płaciła co miesiąc M. S. (2) 180 zł. Oskarżona twierdziła, że potwierdzenia zapłaty dopina do dokumentów A. K. (1). A. K. (1) spotkała się z M. S. (2), która przyznała, że przywłaszczyła przekazane jej wynagrodzenie. Oskarżona na żądanie A. K. (1) zwróciła jej dokumentację. Księgowość była prowadzona nierzetelnie, co spowodowało naliczenie należności przez Urząd Skarbowy.

M. N. w złożonych zeznaniach (k.128v, 425v-426) podawał, że na podstawie umowy zawartej z biurem rachunkowym płacił M. S. (2) miesięczne wynagrodzenie w kwocie 100 zł. Z informacji uzyskanych od księgowej dowiedział się, że brakuje części dokumentów.

M. P. (1) w złożonych zeznaniach (k.89v, 334-334v) podawał, że płacił oskarżonej M. S. (2) za dokonywane rozliczenia firmy 120 zł miesięcznie, zgodnie z zawartą umową. Do marca 2013 r. nie otrzymywał potwierdzeń zapłaty.

Z zeznań B. L. (k.26, 320v) wynika, że przez cały okres prowadzonej działalności jej księgowość prowadzona była przez Biuro Rachmistrz. Płaciła M. S. (2) 30 zł miesięcznie.

J. Ś. w złożonych zeznaniach (k.33v, 324-324v) podawał, że od 2008 do marca 2012 r. jego firmę rozliczała oskarżona M. S. (2) w Biurze (...). Dokumenty wraz z miesięcznym wynagrodzeniem w wysokości 120 zł przekazywała oskarżonej matka w/w – K. Ś.. Miał podpisaną umowę z w/w biurem rachunkowym. Od marca 2013 r. rozliczanie firmy przeniósł do innego biura rachunkowego w R.. Powyższe okoliczności potwierdziła w złożonych zeznaniach K. Ś. (k.67v, 330v-331v).

Z zeznań T. Z. (k.37v, 325v) wynika, że podpisała z Biurem (...) umowę. Usługi były świadczone przez M. S. (2), której osobiście płaciła wynagrodzenie.

Z wiarygodnych zeznań P. Ł. (k.50v, 330-330v) wynika, że oskarżona wykonała na jego rzecz jednorazową usługę w postaci skorygowania błędów w dokumentacji firmy, za co pobrała wynagrodzenie w kwocie 900 zł. Powyższe miało miejsce na przełomie sierpnia i września 2011 r.

H. T. w złożonych zeznaniach (k.39v, 326-326v) podawała, że była rozliczana przez M. S. (2) przez okres 3 lat. Płaciła oskarżonej 60 zł miesięcznie.

Z zeznań A. B. (k.43v, 327) wynika, że obsługę księgową jego działalności gospodarczej prowadziła M. S. (2). Dostarczał jej dokumenty wraz z należnym wynagrodzeniem początkowo w kwocie 30 zł, następnie – 40 zł.

B. S. (2) w złożonych zeznaniach (k.46v, 327v-328) podawała, że prowadzeniem księgowości jej firmy zajmowała się M. S. (2). Podpisała umowę z biurem Rachmistrz. Co miesiąc dokumenty i faktury oraz miesięczne wynagrodzenie w kwocie 120 zł doręczała oskarżonej za pośrednictwem A. K. (2). Powyższe okoliczności w złożonych zeznaniach potwierdziła A. K. (2) (k.424v-425).

W złożonych zeznaniach R. T. (k.28, 320v-321) podawała, że 2-3 krotnie zapłaciła M. S. (2) kwotę 120 zł. Gdy miała niewiele faktur oskarżona nie chciała od niej pieniędzy. R. T. nie zawierała umowy z Biurem (...).

I. K. zeznała (k.87v, 333v-334), że rozliczenia prowadzonej przez nią działalności gospodarczej prowadziła M. S. (2). Zapłaciła jej łączną kwotę w wysokości około 1.500 zł. Co miesiąc wręczała oskarżonej dokumenty i wynagrodzenie w wysokości 120 zł.

B. S. (1) w złożonych zeznaniach (k.115v-116, 451-451v) podawał, że wynagrodzenie za wykonywane przez biuro rachunkowe usługi wpłacał M. S. (2). Ponadto przekazywał jej dokumenty. Zarówno B. S. (1), jak i jego żona B. S. (3), zawarli z biurem rachunkowym umowy. Z informacji uzyskanych od G. K. dowiedział się, że brakuje części jego faktur za 2011 r. oraz za 2012 r. Ponadto w biurze nie było dokumentów B. S. (3) za okres od 2010 r. do lutego 2013 r.

Z zeznań R. F. (k.155v, 453-453v) wynika, że wpłacał M. S. (2) wynagrodzenie w kwocie 20 zł miesięcznie oraz 50 zł za roczne rozliczenie. Płacił mniej, niż to określała umowa, ponieważ częściowo rozliczał się samodzielnie.

K. T. w złożonych zeznaniach podawał, że (k.69v, 331v-332) w czasie prowadzonej działalności gospodarczej, za wykonane usługi księgowe zapłacił oskarżonej łącznie kwotę 200 zł.

Z zeznań D. K. (k.101v, 407-408) wynika, że od 2001 r. rozliczała prowadzoną działalność w biurze Rachmistrz. Umowę zawarła z G. K., a rozliczeniami zajmowała się M. S. (2). W lutym i marcu 2013 r. przekazała M. S. (2) wynagrodzenie po 600 zł miesięcznie.

C. M. w złożonych zeznaniach (k.122v, 424-424v) podawał, że za rozliczanie jego firmy płacił miesięcznie 150 zł. W marcu 2013 r. zapłacił M. S. (2) 150 zł.

Z zeznań K. S. (k.117v-118, 451v-452) wynika, iż w Biurze (...) rozliczaniem prowadzonej przez niego i jego żonę – D. S., działalności gospodarczej zajmowała się M. S. (2). Doręczał jej niezbędną dokumentację oraz wynagrodzenie. 30.04.2013 r. w rozmowie z G. K. dowiedział się, że w biurze brakuje części przekazanej przez niego dokumentacji. Dokumenty częściowo zostały zwrócone przez M. S. (2) w maju 2013 r.

D. S. w złożonych zeznaniach (k.119v, 452) podawała wyłącznie, iż wszelkimi sprawami związanymi z działalnością jej firmy zajmował się K. S..

Z zeznań J. K. (k.123v, 452-452v) wynika, że rozliczenia prowadzonej przez niego działalności gospodarczej prowadzone były przez M. S. (2), której co miesiąc osobiście przekazywał wynagrodzenie i dokumenty. Po dokonanej przez G. K. kontroli dokumentacji okazało się, że brakuje szeregu faktur.

W złożonych zeznaniach (k.157v, 423-424) S. K. podawał, że nie wie w jaki sposób jego dokumenty zostały wyniesione z biura rachunkowego i dlaczego znalazły się u M. S. (2). Dokumenty zawsze zanosił do biura. Rozliczaniem firmy zajmowała się G. K., a pod jej nieobecność – M. S. (2).

M. T. w złożonych zeznaniach (k.125v, 425-425v) podawał, że osobiście raz w miesiącu przekazywał M. S. (2) dokumenty, które pozostawały w biurze do zakończenia roku rozliczeniowego.

W świetle wyżej omówionych zeznań świadków, przywłaszczenie należnego od nich wynagrodzenia oraz ukrycie dokumentacji części z nich przez oskarżoną M. S. (2) potwierdza treść dowodów z dokumentów uznanych przez Sąd za wiarygodne w tymże zakresie, tj. pisma pokrzywdzonej (k.1, 7, 25, 49, 54, 103-104, 141), protokół oględzin (k.77-86), wykazy dokumentów (k. 65-66, 466-680, 681-694), protokół przeszukania z załącznikami (k.14-18), pokwitowanie (k.150-151).

Ustalając stan faktyczny sprawy Sąd uwzględnił także akta Sądu Rejonowego w Krośnie sygn. IV P 221/13. Na szczególną uwagę zasługuje treść zeznań złożonych przez M. S. (2) (k.62v-63), gdzie podaje ona, że prosiła córkę o ukrycie nazwisk w marcu 2013 r., kiedy mąż G. K. wykrył A. K. (1). Ponadto J. S. zeznała, że (k.65v-66v) ukryła nazwiska podatników na prośbę matki. Jej zdaniem G. K. miała wiedzę, że J. S. ukryła dokumenty co do wszystkich wskazanych przez nią nazwisk. Twierdziła, że wszyscy wiedzieli o ukryciu przez nią podatników. Należy podkreślić, iż jak wynika z uzasadnienia wyroku (k.71-80) zarówno M. S. (2), jak również J. S. nie kwestionowały zwolnienia dyscyplinarnego. J. S. jedynie nie zgadzała się z niezachowaniem terminu rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia. Jednocześnie w uzasadnieniu pozwu (k.4) sama J. S. przyznała, że początkowo podana przyczyna rozwiązania umowy, tj. redukcja etatu była fikcyjna, a rzeczywistą przyczyną było naruszenie przez nią obowiązków pracowniczych.

Ponadto, Sąd uznał za wiarygodne opinie sądowo – psychiatryczno – psychologiczne (k.700-704, 706-710) oraz opinię zasadniczą wraz z opinią uzupełniającą biegłego z zakresu informatyki śledczej (k.936-961,1111-1135). W ocenie Sądu powyższe opinie są jasne, pełne, logiczne, nie zawierają wewnętrznych sprzeczności oraz w pełni wyjaśniają wszelkie istotne okoliczności sprawy, które wymagały wiadomości specjalnych. Ponadto zostały wydane przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje i stosowne doświadczenie, a strony postępowania nie zgłaszały żadnych zastrzeżeń co do treści opinii. Na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, że opinie biegłego z zakresu informatyki śledczej potwierdzają fakt ukrywania danych osobowych klientów obsługiwanych przez M. S. (2) pod danymi osobowymi oficjalnych klientów biura rachunkowego. W opiniach stwierdzono także, iż tego typu operacje wykonywane były już w 2008 r., jednakże nie sposób było przypisać te działania J. S., skoro została zatrudniona w 2009 r., a jednocześnie stanowiłoby to wyjście poza granice aktu oskarżenia.

Ponadto sąd dał wiarę pozostałym dowodom z dokumentów, tj. umów (k.74-76, 93-95, 338-340, 389-392), danych osobo – poznawczych (k.270-273), kart karnych (k.969-970). Powyższe dowody nie budzą wątpliwości Sądu co do ich autentyczności oraz prawdziwości podanych w nich faktów. Strony postępowania nie zgłaszały co do nich zastrzeżeń.

Zdaniem Sądu, po analizie całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego, koniecznym było dokonanie zmiany kwalifikacji prawnej oraz opisu czynu zarzucanego oskarżonej M. S. (2) w pkt I aktu oskarżenia oraz czynu zarzucanego oskarżonej J. S.. Ponadto, konieczną była zmiana opisu czynu zarzucanego oskarżonej M. S. (2) w pkt II aktu oskarżenia. Powyżej wymienione zmiany były możliwe, bowiem nie doszło do wyjścia poza granice oskarżenia, czyny przypisane oskarżonym dotyczyły tych samych zdarzeń historycznych, a sytuacja procesowa oskarżonych nie uległa pogorszeniu.

Zgodnie z przepisem art. 284§1 kk, kto przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą lub prawo majątkowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Przepis art. 276 kk stanowi, że kto niszczy, uszkadza, czyni bezużytecznym, ukrywa lub usuwa dokument, którym nie ma prawa wyłącznie rozporządzać, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 239§1 kk, kto utrudnia lub udaremnia postępowanie karne, pomagając sprawcy przestępstwa, w tym i przestępstwa skarbowego uniknąć odpowiedzialności karnej, w szczególności kto sprawcę ukrywa, zaciera ślady przestępstwa, w tym i przestępstwa skarbowego albo odbywa za skazanego karę, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Sąd na podstawie art. 4§1 kk zastosował przepisy ustawy z dnia 06 czerwca 1997 r. Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym w czasie popełnienia przez oskarżone zarzucanych im czynów, tj. na dzień 31 marca 2013 r. Sąd miał na względzie głównie treść przepisu art. 46§1 kk, który uprzednio nie przewidywał stosowania przepisów prawa cywilnego przy orzeczeniu obowiązku naprawienia szkody, a co za tym idzie – możliwości zasądzenia odsetek. W związku z powyższym zastosowanie przepisów obowiązujących w czasie popełnienia przestępstw było korzystniejsze dla oskarżonej M. S. (2). W konsekwencji Sąd zastosował przepisy w poprzednio obowiązującym brzmieniu do wszystkich rozstrzygnięć wyroku.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd uznał oskarżoną M. S. (2) za winną tego, że w okresie od lipca 2003 roku do marca 2013 roku w B. woj. (...), będąc zatrudnioną na stanowisku księgowej w biurze (...) własności G. K., przywłaszczyła należne G. K. wynagrodzenie w łącznej kwocie 39.848 zł, w ten sposób, że mając dostęp do sprzętu komputerowego, w tym do specjalistycznego oprogramowania, bez wiedzy G. K. świadczyła obsługę księgową i rachunkową klientom Biura, czym działała na szkodę w/w, a w szczególności:

- w okresie od lipca 2009 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz S. B. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 3600 zł,

- w okresie od marca 2012 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz R. H. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1353 zł,

- w okresie od marca 2009 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz A. K. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 6480 zł,

- w okresie od kwietnia 2012 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz M. N. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1100 zł,

- w okresie od kwietnia 2010 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz M. P. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 4320 zł,

- w okresie od września 2003 roku do czerwca 2012 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz B. L. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 3180 zł,

- w okresie od października 2008 roku do lutego 2012 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz J. Ś. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 4920 zł,

- w okresie od czerwca 2010 roku do września 2011 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz T. Z. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1600 zł,

- w okresie od sierpnia 2011 roku do września 2011 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz P. Ł. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 900 zł,

- w okresie od 2006 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz H. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2160 zł,

- w okresie od stycznia 2008 roku do grudnia 2012 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz A. B. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1800 zł,

- w okresie od kwietnia 2008 roku do stycznia 2010 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz B. S. (2) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2520 zł,

- w okresie od stycznia 2011 roku do lutego 2012 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz R. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 240 zł,

- w okresie od marca 2012 roku do czerwca 2012 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz I. K. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 480 zł,

- w okresie od marca 2010 roku do grudnia 2010 roku oraz od czerwca 2011 roku do grudnia 2011 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz B. i B. S. (1) przywłaszczyła pieniądze w kwocie 2145 zł,

- w okresie od lipca 2003 do lipca 2012 w zamian za usługi świadczone na rzecz R. F. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1500 zł,

- w okresie od 2010 roku do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz K. T. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 200 zł,

- w marcu 2013 r. w zamian za usługi świadczone na rzecz C. M. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 150 zł,

- w okresie od lutego do marca 2013 roku w zamian za usługi świadczone na rzecz D. K. przywłaszczyła pieniądze w kwocie 1200 zł,

co stanowi przestępstwo z art. 284§1 kk. Na podstawie art. 284§1 kk Sąd skazał ją na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Ponadto, Sąd uznał oskarżoną M. S. (2) za winną tego, że w okresie od marca 2008 roku do marca 2013 roku w B. woj. (...), będąc zatrudnioną na stanowisku księgowej w biurze (...) własności G. K., bez wiedzy G. K. usunęła znajdujące się w biurze dokumenty księgowe i rachunkowe, powierzone przez klientów, tj. K. S., D. S., J. K., B. S. (1), B. S. (3), S. K., R. B., A. K. (1), S. B., M. T., R. H., którymi nie miała prawa wyłącznie rozporządzać, co stanowi przestępstwo z art. 276 kk. Na podstawie art. 276 kk Sąd skazał ją na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności.

Zdaniem Sądu oskarżona M. S. (2) nie dopuściła się zarzucanego jej przestępstwa z art. 286§1 kk, ale jak wynika z ustalonego stanu faktycznego sprawy popełniła przestępstwo z art. 284§1 kk. Bowiem w niniejszej sprawie pokrzywdzona nie dokonała skutkiem działania oskarżonej żadnego rozporządzenia mieniem. W związku z powyższym oskarżona nie wypełniła znamienia przestępstwa oszustwa „doprowadzenia innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem”. Na marginesie jedynie zauważyć należy, że już w zarzucie aktu oskarżenia wskazano, że oskarżona „przywłaszczyła wpłacane do Biura (...) pieniądze” i na tym w istocie polegało jej działanie. Oskarżona bowiem była zatrudniona w biurze (...) na stanowisku księgowej i bez wiedzy w/w świadczyła obsługę księgową i rachunkową klientom biura, od których przyjęła i zatrzymała dla siebie należne G. K. wynagrodzenie. Klienci, których obsługiwała byli przekonani, że prowadzi ich obsługę jako pracownica biura rachunkowego. Odmiennie niż w akcie oskarżenia, Sąd przyjął łączną kwotę przywłaszczonego wynagrodzenia na 39.848 zł, która wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego. Jednocześnie Sąd wykluczył z opisu czynu okoliczność, że oskarżona wykorzystywała program (...) do popełnienia przestępstwa, bowiem żaden dowód ( w tym wyjaśnienia oskarżonej, zeznania pokrzywdzonej i pracownic biura) nie wykazał, iż miała do tegoż programu dostęp. Mogłyby na to wskazywać wnioski opinii biegłego z zakresu informatyki śledczej, który potwierdził wykonywanie operacji w programie (...) już w 2008 r,, jednakże jest to w ocenie Sądu niewystarczające dla przypisania tego działania oskarżonej M. S. (2).

W ocenie Sądu oskarżona popełniła zarzucane jej przestępstwo z art. 276 kk, co wynika z ustalonego stanu faktycznego sprawy. Jednocześnie koniecznym było dokonanie zmiany opisu zarzucanego jej czynu, przede wszystkim celem wskazania konkretnych klientów biura, do których należały przedmiotowe dokumenty.

Sąd przyjął, iż kwota przywłaszczonego przez M. S. (2) wynagrodzenia od S. B. wyniosła 3.600 zł, co wynika z pisemnego oświadczenia pokrzywdzonej (k.54). Powyższe jest zgodne także z zeznaniami S. B. oraz zalegająca w aktach sprawy umową (k.93-95). Oskarżona przywłaszczyła miesięczne wynagrodzenie w kwocie 80 zł przez okres od lipca 2009 r. do marca 2013 r. (80 zł x 45 miesięcy = 3.600 zł). Oskarżona usunęła z biura Rachmistrz dokumenty należące do S. B., co potwierdzają wiarygodne zeznania w/w. Dokumentacja została przez oskarżoną zwrócona dopiero na wyraźne żądanie S. B.. Oskarżona nie była uprawniona do wynoszenia przedmiotowej dokumentacji z biura.

Zdaniem Sądu, opierając się na zeznaniach R. H., należy przyjąć, iż oskarżona przywłaszczyła wynagrodzenie za okres od marca 2012 r. do marca 2013 r. w łącznej kwocie 1.430 zł (13 miesięcy x 110 zł). Ostatecznie Sąd przyjął kwotę 1.353 zł, bowiem taka suma została wskazana w zarzucie aktu oskarżenia. Jednocześnie Sąd uznał, iż oskarżona usunęła z biura dokumenty powierzone przez R. H., co wynika przede wszystkim z zeznań w/w, który wskazał konkretne brakujące faktury. Usunięcie dokumentów potwierdziły także pracujące w biurze A. S. i A. Z..

Jako kwotę wynagrodzenia przywłaszczonego przez oskarżoną od A. K. (1) przyjęto kwotę 6.480 zł, o której mowa w akcie oskarżenia, a którą wskazała pokrzywdzona (k.54). Niemożliwym było wyjście poza wskazane wyżej granice poprzez przyjęcie kwoty wynikającej z zeznań A. K. (1) (180 zł x 48 miesięcy = 8.640 zł). Treść zeznań w/w, jak również przedłożony przez pokrzywdzoną wykaz dokumentów (k.466-680) oraz protokół oględzin (k.77-86), potwierdzają, iż oskarżona usunęła z biura rachunkowego dokumenty należące do A. K. (1).

Sąd przyjął, za aktem oskarżenia, iż kwota przywłaszczonego przez M. S. (2) wynagrodzenia od M. N. wyniosła 1.100 zł. Niemożliwym było wyjście poza w/w granice poprzez przyjęcie kwoty wynikającej z zeznań M. N. (100 zł x 12 miesięcy = 1.200 zł). Jednocześnie Sąd nie znalazł podstaw do uznania, iż oskarżona usunęła należące do M. N. dokumenty. Mimo, iż w/w wskazywał w swoich zeznaniach, że obecna księgowa poinformowała go o braku niektórych dokumentów, nie potwierdziła tego żadna z pracownic biura rachunkowego. W przedłożonym przez pokrzywdzoną wykazie dokumentów (k.673) widnieją dane (...), co tym bardziej przedstawia kwestię ewentualnego zaginięcia dokumentów M. N. jako niejasną, a co za tym idzie – nieudowodnioną.

Na podstawie zeznań M. P. (1), Sąd przyjął, iż kwota przywłaszczonego przez oskarżoną wynagrodzenia płaconego przez M. P. (1) za okres od kwietnia 2010 r. do marca 2013 r. wynosi 4.320 zł (36 miesięcy x 120 zł). W ocenie Sądu brak jest dostatecznych dowodów na stwierdzenie, iż oskarżona M. S. (2) usunęła z biura rachunkowego dokumenty należące do L. P.. Bowiem L. P. (k.96v, 404v-405v) i M. P. (1) (k.89v, 334-334v) podają odmiennie na temat tego, jakie w rzeczywistości dokumenty zaginęły. Jednocześnie nie sposób przypisać oskarżonej usunięcie dokumentów należących do L. P. jedynie na podstawie samego wykazu przedłożonego przez pokrzywdzoną (k.56-64).

Zgodnie z okresem przyjętym w akcie oskarżenia, przywłaszczone od B. L. wynagrodzenie wynosi 3.180 zł (106 miesięcy x 30 zł). Kwotę wskazaną w akcie oskarżenia uznać wobec tego należy za błędną, bowiem jest sprzeczna z wiarygodnymi zeznaniami B. L..

Sąd uznał, iż należy wyeliminować z opisu czynu, o którym mowa w pkt I aktu oskarżenia przywłaszczenie wynagrodzenia od B. J.. Świadek bowiem podawał (k.35v, 325-325v), że M. S. (2) rozliczała jego firmę za darmo. Natomiast pokrzywdzona w toku rozprawy (k.457) podawała, że B. J. korzystał z usług biura także w okresie 2010 – 2013. Powyższych rozbieżności nie da się jednoznacznie rozstrzygnąć za pomocą pozostałych dowodów. Nawet jeżeli by przyjąć za wiarygodne oświadczenie pokrzywdzonej, że w/w, wbrew swoim twierdzeniom, nadal korzystał z usług biura aż do 2013 r. i nie jeździł prywatnie do miejsca zamieszkania pokrzywdzonej, to w ocenie Sądu nie da się ustalić kwoty przywłaszczonego wynagrodzenia, skoro B. J. twierdzi, że usługi były wykonywanie nieodpłatnie.

Z wiarygodnych zeznań J. Ś. i K. Ś. wynika, że oskarżona w okresie wskazanym w akcie oskarżenia przywłaszczyła wynagrodzenie w łącznej kwocie 4.920 zł (41 miesięcy x 120 zł).

Sąd wykluczył z opisu czynu, o którym mowa w pkt I aktu oskarżenia S. Z., bowiem jak wynika z jego wiarygodnych zeznań (k.30, 321), M. S. (2) świadczyła na jego rzecz usługi za darmo. W związku z powyższym kwotę przywłaszczonego wynagrodzenia należało uszczuplić o wskazane w akcie oskarżenia 4.800 zł dotyczące S. Z..

Opierając się na wiarygodnych zeznaniach I. Z. (k.70v, 332-332v), Sąd wykluczył z opisu czynu, o którym mowa w pkt I aktu oskarżenia, przywłaszczenie przez oskarżoną wynagrodzenia za usługi świadczone w/w. Z zeznań I. Z. wynika bowiem, że usługi świadczone były nieodpłatnie, a nie został przeprowadzony żaden dowód przeciwny. Także oświadczenie pokrzywdzonej (k.332v) nie dowodzi wysokości oraz samego faktu przywłaszczenia wynagrodzenia.

Mając na uwadze treść wiarygodnych zeznań A. T. (k.324v), Sąd wykluczył w/w z opisu czynu z pkt I aktu oskarżenia. W związku z powyższym kwota przywłaszczonego wynagrodzenia została pomniejszona o 1.600 zł dotyczące A. T.. Jednocześnie mając na uwadze treść oświadczenia pokrzywdzonej złożonego w toku prowadzonej rozprawy (k.456v) stwierdzić należy, iż sam fakt zalegania dokumentów księgowych A. T. w biurze nie świadczy o wysokości pobranego wynagrodzenia. Skoro A. T. twierdzi, że za usługi nie płacił, to zdaniem Sądu nie da się jednoznacznie ustalić czy i w jakiej wysokości doszło do przywłaszczenia wynagrodzenia.

Sąd uznał za udowodnioną kwotę wpłacaną przez T. Z. w wysokości 110 zł/m-c. Świadek podawała podczas rozprawy, że płaciła kwotę 120 zł. W związku z powyższymi rozbieżnościami za pewną kwotę przywłaszczonego wynagrodzenia Sąd przyjął 110 zł/m-c. Okres, o którym mowa w zarzucie I aktu oskarżenia to 16 miesięcy. Za aktem oskarżenia Sąd przyjął kwotę przywłaszczenia w wysokości 1.600 zł, bowiem nie sposób było ją rozszerzyć do prawidłowej kwoty 1.760 zł (16 miesięcy x 110 zł), wychodząc jednocześnie poza granice oskarżenia.

W ocenie Sądu brak jest podstaw do przyjęcia, że oskarżona M. S. (2) przywłaszczyła wynagrodzenie od M. I. i M. B.. Powyższe osoby nie zostały przesłuchane w postępowaniu przygotowawczym, w związku z czym nie zostały w żaden sposób zweryfikowane informacje na temat przywłaszczenia w/w wynagrodzenia podawane przez pokrzywdzoną (k.54). Wskazanych osób nie udało się także przesłuchać przed Sądem, zarówno przy pierwszym, jak i ponownym rozpoznaniu sprawy.

Mając na uwadze treść wiarygodnych zeznań E. Ł. (k.41v, 326v), należało wykluczyć z opisu przestępstwa z pkt I aktu oskarżenia, wynagrodzenie przywłaszczone od w/w. Bowiem oskarżona świadczyła na rzecz E. Ł. usługi wyłącznie nieodpłatnie. Odnosząc się do okoliczności podawanych przez pokrzywdzona w toku rozprawy (k.456v), nie sposób jednakże ustalić ewentualnej kwoty przywłaszczonego wynagrodzenia, skoro E. Ł. podawał, że nie płacił oskarżonej żadnego wynagrodzenia.

Sąd ustalił, iż oskarżona jednorazowo przywłaszczyła wynagrodzenie należne od P. Ł. w kwocie 900 zł w okresie od sierpnia do września 2011 r. Powyższe wynika z jednoznacznych zeznań P. Ł.. Wbrew twierdzeniom oskarżonej (k.330v), nie przekazała w/w wynagrodzenia G. K., na co wskazuje brak wystawionej za usługę faktury oraz kategoryczne przeczące twierdzenia pokrzywdzonej (k.330v).

Zgodnie z treścią wiarygodnych zeznań H. T., Sąd ustalił, iż kwota przywłaszczonego wynagrodzenia za okres 3 lat świadczenia usług na rzecz w/w wyniosła 2.160 zł (36 miesięcy x 60 zł).

Z uwagi na rozbieżności w zeznaniach A. B., Sąd przyjął okres przywłaszczenia wynagrodzenia oraz jego kwotę w wymiarze korzystniejszym dla oskarżonej. Sąd przyjął, że A. B. rozliczał się u oskarżonej w okresie wskazanym w akcie oskarżenia, płacąc kwotę 30 zł miesięcznie. W/w nie był w stanie podać jednoznacznie kiedy rozpoczął współpracę z biurem Rachmistrz oraz kiedy podwyższona została miesięczna opłata do 40 zł. W związku z powyższym kwota przywłaszczonego wynagrodzenia wynosi 1.800 zł (60 miesięcy x 30 zł).

Mając na uwadze treść zeznań B. S. (2) oraz A. K. (2) Sąd ustalił, iż kwota przywłaszczonego wynagrodzenia wyniosła 2.520 zł, bowiem taka kwota została wskazana w zarzucie I aktu oskarżenia. Rzeczywista kwota wynagrodzenia wynosi 2.640 zł (22 miesiące x 120 zł), jednakże niemożliwym było wyjście poza granice aktu oskarżenia poprzez przyjęcie wyższej kwoty.

Sąd uznał, że kwota przywłaszczonego wynagrodzenia w przypadku R. T. wynosi 240 zł, co wynika z zeznań w/w świadka. Przy czym Sąd przyjął kwotę bardziej korzystną dla oskarżonej, skoro R. T. nie była pewna ilości zapłaconego wynagrodzenia. Jednocześnie za niepopartą żadnymi dowodami uznać należy kwotę wskazaną w akcie oskarżenia, tj. 1.680 zł.

Za aktem oskarżenia Sąd przyjął, iż oskarżona dokonała przywłaszczenia wynagrodzenia otrzymanego od I. K. w wysokości 480 zł. Mimo, iż świadek zeznała, że zapłaciła oskarżonej około 1.500 zł, niedopuszczalnym byłoby wyjście poza granice aktu oskarżenia motywowane prawdopodobnie treścią pisma pokrzywdzonej zalegającego w aktach sprawy (k.49).

Sąd przyjął wartość przywłaszczonego przez oskarżoną od B. S. (1) i B. S. (3) podaną przez pokrzywdzoną (k.104). Kwota pokrywa się z okolicznościami podawanymi przez B. S. (1) w złożonych zeznaniach. Zarówno zeznania B. S. (1), jak również pisma pokrzywdzonej (k.103-104, 141) oraz przedłożone przez nią wykazy dokumentów (k.466-680, 681-694) potwierdzają, iż oskarżona M. S. (2) usunęła z biura rachunkowego dokumentację należącą do B. i B. S. (3).

Zdaniem Sądu oskarżona M. S. (2) przywłaszczyła od R. F., w okresie wskazanym w akcie oskarżenia, tj. od lipca 2003 r. do lipca 2012 r. wynagrodzenie w łącznej kwocie 1.500 zł. Mając na uwadze, iż w/w prowadził działalność sezonowo, wobec braku skonkretyzowanej informacji w tym zakresie, Sąd przyjął, iż korzystał z usług biura przez 6 miesięcy w roku (tj. od kwietnia do września). Wartość wynagrodzenia wynosi wobec tego 1.500 zł (55 miesięcy x 20 zł + 9 lat x 50 zł).

Sąd przyjął, iż kwota przywłaszczonego wynagrodzenia od K. T. wyniosła łącznie 200 zł, na co wskazują wiarygodne zeznania w/w. Jednocześnie w opisie czynu przyjęto, iż miało to miejsce w okresie od 2010 r. do marca 2013 r. Wskazanie jako daty końcowej kwietnia 2013 r. stanowiłoby bowiem wyjście poza granice aktu oskarżenia.

W ocenie Sądu, za aktem oskarżenia przyjąć należało, iż doszło do przywłaszczenia wynagrodzenia przez oskarżoną od C. M.. Jak wynika z zeznań w/w oraz oświadczenia pokrzywdzonej złożonego na rozprawie (k.424v), C. M. zapłacił oskarżonej w marcu 2013 r. kwotę 150 zł. W tym okresie wydawane były dokumenty (...), a pokrzywdzona takiej gotówki nie dostała. Jednocześnie wskazać należy, iż nie było podstaw do przyjęcia, iż oskarżona usunęła z biura dokumenty należące do C. M.. Powyższe nie wynika bowiem z zeznań w/w. Zdaniem Sądu sam wykaz dokumentów przedłożony przez pokrzywdzoną (k.672) nie był wystarczający dla uznania powyższej okoliczności za udowodnioną.

Kwota przywłaszczonego przez oskarżoną M. S. (2) od D. K. wynagrodzenia wynosi 1.200 zł, co jednoznacznie wynika zarówno z zeznań D. K., jak również pisemnego oświadczenia pokrzywdzonej (k.54).

Zdaniem Sądu z przeprowadzonych dowodów, tj. zeznań K. S. oraz wykazów dokumentów przedłożonych przez pokrzywdzoną (k.466-680, 681-694), wynika iż oskarżona M. S. (2) usunęła z biura rachunkowego dokumenty należące do K. i D. S..

W ocenie Sądu brak jest podstaw do przyjęcia, iż oskarżona usunęła dokumentację należącą do Z. D.. Przede wszystkim taka okoliczność nie wynika z zeznań Z. D. (k.120v, 452v-453), który podawał, iż nie ma żadnej wiedzy na temat zaginięcia należących do niego dokumentów. Zdaniem Sądu nie można uznać, iż oskarżona usunęła dokumenty wyłącznie na podstawie wykazu przedłożonego przez pokrzywdzoną (k.673-674).

Ponadto uznać należy, że oskarżona usunęła dokumenty należące do J. K., co potwierdza zarówno treść zeznań J. K., jak również wykaz zaginionych z biura rachunkowego dokumentów przedłożony przez pokrzywdzoną (k.681-694).

Zdaniem Sądu doszło do ukrycia dokumentów M. T. przez M. S. (2). Mimo, iż świadek nie posiadał żadnej wiedzy na temat zaginięcia należącej do niego dokumentacji, fakt ukrycia dokumentów potwierdziły w złożonych zeznaniach pracownice biura rachunkowego, tj. A. S. (k.105v-106, 408-410) oraz A. Z. (k.109v-110, 447-448v). Zakres dokumentów potwierdza także treść pisma pokrzywdzonej (k.141) oraz wykazy dokumentów (k.466-680, 681-694).

W ocenie Sądu z przeprowadzonego postępowania dowodowego wynika, że M. S. (2) usunęła z biura rachunkowego dokumenty należące do S. K.. Wskazują na to nie tylko zeznania w/w, lecz także protokół przeszukania lokalu mieszkalnego oskarżonej wraz z załącznikami (k.14-18). Powyższe potwierdza także usunięcie przez oskarżoną dokumentacji R. B..

Ponadto, zdaniem Sądu, wobec nieprzesłuchania M. K. w postępowaniu przygotowawczym, ani też braku jakiegokolwiek wniosku stron w tym zakresie, nie można stwierdzić, iż oskarżona M. S. (2) usunęła z biura rachunkowego dokumenty należące do w/w. Podawane przez pokrzywdzoną informacje (k.466-680), nie zostały w żaden sposób zweryfikowane, bądź potwierdzone.

Podobnie, jeśli chodzi o H. P., brak jest podstaw do przyjęcia, że oskarżona usunęła powierzone przez niego dokumenty. H. P. nie został przesłuchany w charakterze świadka w postępowaniu przygotowawczym, a strony nie wnosiły o jego przesłuchanie przed Sądem. Okoliczności podawane przez pokrzywdzoną (k.672) nie zostały zweryfikowane, dlatego też nie sposób uznać je za udowodnione.

Przy wymiarze kar jednostkowych Sąd wziął pod uwagę okoliczności popełnienia zarzucanych oskarżonej czynów. W ocenie Sądu wymierzone wobec oskarżonej kary jednostkowe spełnią względem niej cel zapobiegawczy i wychowawczy. Sąd miał na uwadze także stopień społecznej szkodliwości czynów, jak również stopień winy oskarżonej. Ponadto Sąd uwzględnił właściwości, warunki osobiste i majątkowe oskarżonej oraz jej stosunki rodzinne. Orzeczone kary będą dla oskarżonej wystarczającą dolegliwością i spełnią wobec niej dyrektywy wymiaru kary z art. 53 i n. kk. Oceniając stopień społecznej szkodliwości przestępstw popełnionych przez oskarżoną Sąd wziął pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynów, jak również postać zamiaru i motywację sprawcy. Oskarżona działała umyślnie, z zamiarem bezpośrednim. Popełniając przestępstwo z pkt I wyroku zdawała sobie sprawę, że przywłaszczane przez nią wynagrodzenie jest należne pokrzywdzonej. Należy podkreślić, iż oskarżona popełniła przedmiotowe przestępstwo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i taką korzyść osiągnęła. Podobnie popełniając przestępstwo, o którym mowa w pkt II wyroku oskarżona była świadoma, że pokrzywdzona nigdy nie wyraziła zgody na wynoszenie dokumentów z biura.

Na podstawie art. 85 kk w zw. z art. 86§1 kk Sąd wymierzył oskarżonej w miejsce wyżej orzeczonych kar, karę łączną 1 roku pozbawienia wolności.

W ocenie Sądu orzeczona kara łączna w wymiarze 1 roku pozbawienia wolności będzie dla oskarżonej wystarczającą dolegliwością i spełni wobec niej wszelkie dyrektywy wymiaru kary. Sąd zdecydował o wymiarze kary łącznej biorąc pod uwagę zarówno cele zapobiegawcze, jak i wychowawcze, jakie ma osiągnąć kara, a także potrzebę zadośćuczynienia społecznemu poczuciu sprawiedliwości. Sąd zastosował przy wymiarze kary łącznej zasadę asperacji, mając na uwadze, iż wymiar kary łącznej nie jest instrumentem łagodzenia kar orzeczonych za pozostające w zbiegu przestępstwa. Orzeczenie wobec oskarżonej kary łącznej na zasadzie absorbcji byłoby zdaniem Sąd zbyt łagodne. Związek podmiotowo – przedmiotowy pomiędzy popełnionymi przestępstwami, jak również odstępy czasowe pomiędzy nimi są bliskie, dlatego też Sąd zdecydował się wymierzyć oskarżonej karę łączną w wymiarze zbliżonym do minimalnego możliwego do orzeczenia wymiaru kary łącznej.

Na podstawie art. 69§1 i 2 kk w zw. z art. 70§1 pkt 1 kk Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby 3 lat. Sąd miał na uwadze przede wszystkim uprzednią niekaralność oskarżonej. W ocenie Sądu warunkowe zawieszenie wykonania kary jest wystarczające dla osiągnięcia wobec oskarżonej celów kary, w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa. Orzeczony okres próby pozwoli na weryfikację postawionej prognozy kryminologicznej.

Na podstawie art. 41§1 kk w zw. z art. 43§1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonej środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu księgowej na okres 1 roku, w pkt II i IV wyroku, a następnie na podstawie art. 90§2 kk w zw. z art. 85 kk i art. 86§1 kk oraz 43§1 kk połączył oskarżonej w/w zakazy wykonywania zawodu księgowej i orzekł wobec oskarżonej środek karny w postaci zakazu wykonywania zawodu księgowej na okres 1 roku. Zdaniem Sądu, z ustalonego stanu faktycznego sprawy wynika, że dalsze wykonywanie przez oskarżoną zawodu księgowej zagrażałoby istotnym dobrom chronionym prawem.

Na podstawie art. 46§1 kk Sąd orzekł od oskarżonej M. S. (2) na rzecz oskarżycielki posiłkowej G. K. obowiązek zapłaty kwoty 39.848 zł tytułem obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody. Orzeczenie powyższego obowiązku było obowiązkiem Sądu wobec złożenia wniosku przez pokrzywdzoną (k.319v). Uzasadnienie wysokości orzeczonego obowiązku zostało omówione powyżej.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, Sąd uznał oskarżoną J. S. za winną tego, że w okresie od lutego do marca 2013 roku w B. woj. (...), będąc zatrudnioną na stanowisku księgowej w biurze (...) własności G. K., utrudniała postępowanie karne, pomagając sprawcy przestępstwa przywłaszczenia M. S. (2) uniknąć odpowiedzialności karnej, poprzez zacieranie śladów przestępstwa, w ten sposób, że mając dostęp do programu komputerowego (...) służącego do rozliczeń z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych, ukrywała dane osobowe klientów biura, wobec których M. S. (2) prowadziła obsługę rachunkową i księgową bez wiedzy G. K., tj. A. K. (1), S. B., M. N., R. F., pod folderami już wprowadzonych do programu klientów, uniemożliwiając w ten sposób pokrzywdzonej G. K. ich identyfikację, co stanowi przestępstwo z art. 239§1 kk i na podstawie art. 239§3 kk odstąpił od wymierzenia kary.

W ocenie Sądu oskarżona J. S. nie popełniła zarzucanego jej przestępstwa z art. 286§1 kk, lecz popełniła przestępstwo z art. 239§1 kk. Po pierwsze nie doszło do popełnienia oszustwa z tego samego względu, co w przypadku oskarżonej M. S. (2) – brak jest jakiegokolwiek rozporządzenia mieniem. Ponadto nie sposób przypisać oskarżonej J. S. popełnienia przestępstwa z art. 284§1 lub §2 kk, ponieważ przeprowadzone postępowanie dowodowe nie wykazało, iż oskarżona miałaby wspólnie i w porozumieniu z M. S. (2) przywłaszczyć wynagrodzenie pobrane od klientów. Przywłaszczenia dopuściła się wyłącznie M. S. (2). W ocenie Sądu działanie oskarżonej J. S. wypełniło natomiast znamiona przestępstwa poplecznictwa. Bowiem M. S. (2), w momencie, gdy G. K. odkryła, że A. K. (1) nie jest oficjalną klientką biura, a jest w biurze obsługiwana, poprosiła J. S. o ukrycie nazwisk (wyjaśnienia J. S. k.269). J. S. ukryła w programie (...) dane osobowe potajemnie obsługiwanych przez M. S. (2), a poniżej omówionych klientów biura, bowiem chciała pomóc matce zatrzeć ślady popełnionego przestępstwa przywłaszczenia.

J. S. w wyjaśnieniach z postępowania przygotowawczego jednoznacznie wskazała, że ukryła w programie (...) nazwisko A. K. (1) pod nazwiskiem innego klienta, na prośbę M. S. (2). Powyższe potwierdza treść opinii zasadniczej wraz z opinią uzupełniającą biegłego z zakresu informatyki śledczej (k.936-961,1111-1135), gdzie stwierdzono, że dane A. K. (1) były ukryte pod danymi J. C.. Także w postępowaniu przed Sądem Rejonowym w Krośnie sygn. IV P 221/13 zarówno J. S., jak również M. S. (2) przyznały fakt ukrycia danych osobowych A. K. (1).

Oskarżona na prośbę M. S. (2) ukryła dane S. B. pod danymi M. P. (2) w programie (...). Powyższe potwierdza przede wszystkim opinia zasadnicza wraz z opinią uzupełniającą biegłego z zakresu informatyki śledczej. Jednocześnie J. S. w wyjaśnieniach złożonych w postępowaniu przygotowawczym, przyznała się do ukrycia wskazanych przez matkę osób w programie (...). W postępowaniu przed Sądem Rejonowym w Krośnie sygn. IV P 221/13 z powództwa J. S., w/w przyznała się do wskazanego procederu (k.66). Ponadto w przedmiotowym postępowaniu M. S. (2) w złożonych zeznaniach potwierdziła fakt ukrycia nazwiska S. B. przez J. S. na jej prośbę (k.62v-63).

Ponadto, J. S. dokonała ukrycia danych osobowych M. N. w programie (...) pod danymi T. N.. Powyższe potwierdza treść wyjaśnień J. S. złożonych w postępowaniu przygotowawczym, jak również treść opinii zasadniczej wraz z opinią uzupełniającą biegłego z zakresu informatyki śledczej, oraz zeznania M. S. (2) i J. S. złożone w toku postępowania przed Sądem Rejonowym w Krośnie sygn. IV P 221/13.

W ocenie Sądu uznać należy, że J. S. ukryła w programie (...) dane osobowe R. F. pod danymi osobowymi T. K.. Na powyższe wskazują wyjaśnienia złożone przez J. S. w postępowaniu przygotowawczym, opinia zasadnicza wraz z opinią uzupełniającą biegłego z zakresu informatyki śledczej, oraz zeznania M. S. (2) i J. S. złożone w toku postępowania przed Sądem Rejonowym w Krośnie sygn. IV P 221/13.

Korzystając z możliwości, o której mowa w przepisie art. 239§3 kk, Sąd uznał, iż zasadnym będzie odstąpienie od wymierzenia kary wobec oskarżonej J. S.. Podkreślić należy, że poprzez swoje działanie udzieliła pomocy matce – M. S. (2), tj. osobie najbliższej w rozumieniu przepisu art. 115§11 kk. Ponadto, rola oskarżonej J. S. w przestępczym procederze jej matki była niewielka i krótkotrwała. Ograniczyła się do ukrycia czterech nazwisk na przestrzeni dwóch miesięcy. Oskarżona jest osobą młodą, nie była dotychczas karana. Powyższe okoliczności przemawiały za odstąpieniem od wymierzenia kary.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że nie sposób było przypisać oskarżonej J. S. ukrycia pozostałych nazwisk, o których mowa w opinii biegłego z zakresu informatyki śledczej, częściowo ze względu na wyjście poza ramy aktu oskarżenia, a częściowo ze względu na fakt, że nie korelują z wyjaśnieniami oskarżonej z postępowania przygotowawczego, czy też zeznaniami J. S. i M. S. (2) z postępowania o sygn. IV P 221/13.

Na podstawie art. 627 kpk, art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U z 1983 roku, nr 49, poz. 223 z późn. zm.) Sąd zasądził od oskarżonej M. S. (2) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w ½ części, tj. w kwocie 2.406,12 zł oraz opłatę w kwocie 180 zł. Ponadto, na podstawie art. 627 kpk w zw. z §2 ust. 1 i 2, §14 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 3 i 4 i §16 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 roku, poz. 461) Sąd zasądził od oskarżonej M. S. (2) na rzecz oskarżycielki posiłkowej G. K. tytułem kosztów wynagrodzenia adwokackiego dla ustanowionego w sprawie pełnomocnika:

- kwotę 1.356 zł za rozpoznanie sprawy przed Sądem I instancji,

- kwotę 420 zł za rozpoznanie sprawy przed Sądem II instancji,

- kwotę 1.680 zł stanowiącą dwukrotność stawki minimalnej, za ponowne rozpoznanie sprawy przed Sądem I instancji.

Sąd nie znalazł podstaw do zwolnienia oskarżonej M. S. (2) od kosztów sądowych, mając na względzie fakt, iż oskarżona pracuje i osiąga dochód. Jednocześnie ze względu na fakt, iż jest jedną z dwóch oskarżonych w niniejszym postępowaniu, zdaniem Sądu zasadnym było orzeczenie należnych kosztów w ½ części. Ponadto, Sąd zasądził od oskarżonej należne pokrzywdzonej wynagrodzenie pełnomocnika. Kwota wynagrodzenia za rozpoznanie sprawy po raz pierwszy jest tożsama z kwotą orzeczoną uprzednio przez Sąd I instancji. Kwota wynagrodzenia za II instancję wynika z przepisów cyt. wyżej rozporządzenia. Zdaniem Sądu zasadnym było zasądzenie dwukrotności stawki minimalnej za ponowne rozpoznanie sprawy, mając na uwadze obszerność i zawiłość sprawy.

Na podstawie art. 624§1 kpk i art. 632 pkt 2 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983r. nr 49 poz. 223 z późn. zm.) Sąd zwolnił oskarżoną J. S. w całości od ponoszenia kosztów sądowych w tym opłaty, a kosztami obciążył Skarb Państwa. Powyższe uzasadnione jest odstąpieniem od wymierzenia kary wobec oskarżonej J. S..

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Romana Baran
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Brzozowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Rafał Leśniak
Data wytworzenia informacji: